Van de LF 13 route naar de LF 1 route.

Van de LF 13 naar de LF 1.

Vrijdag 27 juli, van Dishoek naar Kruiningen over 76 km.

Eerst wil ik Miranda en zoon Tim nogmaals bedanken voor de overnachting en de goede ontvangst in Dishoek.

Na afscheid te hebben genomen en een extra broodje te hebben meegekregen zijn we richting Vlissingen gefietst.

En omdat de vakantiewoning bijna aan de route ligt zaten we al snel weer in ons ritme. Het was nog rustig zo vroeg in de morgen in Vlissingen. Na onze zeeheld Michiel de Ruyter goedendag te hebben gezegd kwamen we aan op de markt waar men druk bezig was met een toernooi ringsteken. De ruiters, zittend op een paard zonder zadel proberen een lans door een klein ringetje te steken terwijl het paard in galop is. En het gaat er serieus aan toe want er was menig oerkreet te horen als het lukte en alles werd officieel bijgehouden op een groot scorebord. Deze spelen worden door heel Zeeland gehouden waarbij uiteindelijk een kampioen naar voren komt.

Hierna door naar de hoofdstad van Zeeland, Middelburg. Middelburg is van oudsher een rijke stad met mooie middeleeuwse gebouwen zoals het raadhuis, het oude ziekenhuis en de Abdij met de abdijtoren “Lange Jan” en hier pakken we de LF 1 route (Schelde-Rhein Route) op. Deze loopt van Vlissingen naar Venlo.

We volgen niet alleen deze route maar ook de Jan Raas route en later ook nog de Jo de Roo route. Twee bekende wielrenners uit Zeeland Het is een korte rit geworden omdat we de dag daarna in Etten-Leur overnachten bij de Jan, de oudste broer van Willie. En omdat het te ver is om daar in een keer naar toe te fietsen hebben we een overnachting kunnen regelen in Kruiningen.

Het was warm vandaag en de bidons moeten dan ook regelmatig bijgevuld worden. In het plaatsje Nieuwdorp stoppen we even bij het bevrijdingsmuseum van Zeeland voor een versnapering en om ons wat op te frissen. Daarna door via ’s-Herrenhoek, Nisse en ’s-Gravenpolder naar de kust van de Westerschelde. Daar aangekomen hadden we eerst een licht verkoelend briesje vanuit de Westerschelde. Maar toen we een bocht om moesten was het net of dat er iemand met een warme föhn in ons gezicht begon te blazen, want daar kregen we ineens de wind van uit het land en werd het even zwaar.

Bij Zijpe aangekomen konden we even bij komen in de schaduw. Bij de sluizen van Kruiningen kwamen er wolken tevoorschijn en zag het er even naar uit dat het zou gaan regenen, maar de wolken trokken al snel over en dus geen regen.

Omdat we vrij vroeg op het slaapadres waren en daar nog niet terecht konden zijn we doorgereden naar het dorp en hebben we bij de plaatselijke bakker binnen een cappuccino en een broodje gegeten, waar het heerlijk koel was. Voor dat we terugreden naar het slaapadres zijn we eerst de supermarkt nog ingegaan om een maaltijdsalade en wat fris te kopen.

Op het slaapadres kregen we een stacaravan toegewezen want het was tevens een minicamping. Dus van alle gemakken voorzien en dus ook tijd om de was nog een keer te doen.

Morgen naar Etten-Leur naar de broer van Willie.

Tot morgen Pierre