Een dag genieten op de fiets

Een dag genieten op de fiets

Vrijdag 30 juni, van Glurns naar Auer over 109 km

De nacht was niet goed geweest want het had geregend van 22:00 tot 06:00 uur in de ochtend. Ben daarom maar om 07:00 uur opgestaan, zelfs mijn onderzeil was van beide kanten nat zoveel regen was er gevallen.

De beheerder wist te vertellen dat er op de toppen van de bergen verse sneeuw was gevallen wat best wel opmerkelijk was. Toen ik van de camping wegreed heb ik nog even foto’s gemaakt van de stadsmuren met toren en poorten van Glurns. Het is de enige verdedigingsgordel in Tirol die in zijn geheel bewaard is gebleven. Het zonnetje kwam tevoorschijn en het was machtig mooi om de bergtoppen zo te zien. Het is een vlakke etappe geweest , waarin ik veel tussen de uitgestrekte appelboomgaarden fietsten. Het waren perfecte fietspaden waarover ik fietste en alles wordt duidelijk aangegeven.

Net voor de stad Meran kwam ik Ton tegen die ik de laatste dagen telkens gezien had en we besloten om een even samen te fietsen. Toen we de stad net uit fietste zagen we het ineens heel erg donker worden en het duurde geen vijf minuten of er kwam weer een watergolf naar beneden. Na eerst geschuild te hebben onder de bomen zijn we toch maar naar een klein barretje gegaan die aan de andere kant van de fietspad lag en hebben daar geschuild tot dat het over was. Daarna zijn we op eigen tempo weer uit elkaar gegaan.

Omdat ik onderweg nog een pauze had genomen kwamen we elkaar weer tegen bij het plaatsje Unterrain en zijn we gezamenlijk de laatste kilometers naar een camping gefietst in het plaatje Auer of zoals de Italianen zeggen Ora. Het is camping Markushof, een 3*** camping met een 3*** hotel. Een beetje onvriendelijke juffrouw(was de dochter van de eigenaar) stond ons te woord en zei dat het 16,70 euro kosten en we naar de plaats konden gaan kijken. Nou het waren kleine vakjes waar je je hond nog niet zou uitlaten. Maar goed we waren moe en het was maar voor een nacht. Er stonden veel Nederlanders op de camping en een echtpaar vertelde ons dat ze daar al veertig jaar kwamen en dat de plaats waar wij nu moesten staan altijd een moestuintje was geweest waar hij de groente een klein beetje bijhield als hij er was. Maar omdat het toch niet meer gebruikt werd heeft men er maar plaatjes van gemaakt voor mensen met een tent voor een of twee nachten.

Maar zo slecht als de plaatsen zijn zo goed zijn de wasgelegenheden met alles erop en er aan. Nadat we s’ avonds terug kwamen van het eten hing de was er niet meer. Een opmerkzame buurvrouw kwam naar ons gelopen om te zeggen dat ze de was had binnen gehaald omdat het geregend had. Toen we ook nog een kop koffie kregen hebben we haar vriendelijk bedankt voor de genomen moeite.

Morgen weer een vlakke rit dus gaat de gashendel weer open.

Groeten Pierre