Een mooie etappe met venijn aan de staart

Een mooie etappe met het venijn aan de staart

Donderdag 22 juni, van Oedheim naar Honhardt over 96 km

Het beloofde weer een warme dag te worden en dat is het ook geweest met een temperatuur in de middag van 35 graden. Ik stond op een camping waar ik een badge had gekregen om de poort te openen tegen een borg van 25 euro, maar het kantoor om de badge in te leveren was pas om 08:00 uur open dus ik kon niet eerder weg. Om 08:00 uur stond ik dan ook voor het loket om de badge in te leveren zodat ik meteen weg kon. Want in de morgen is het lekker fietsen als de temperatuur nog behaaglijk is. Het is een tocht geworden over brede fietspaden van asfalt en beton in een glooiend landschap en het Kochertal en fietst dan ook een stuk langs het riviertje Kocher

Maar snel werd het alweer warm en werden de bidons met water en ranja veelvuldig gebruikt. Ben dan ook onderweg nog een keer gestopt bij een dame, ik schat in de leeftijd van rond de zeventig, die in haar sexy negligé (verdere details zal ik achterwege laten)de bloemen in de tuin water aan het geven was, met de vraag of ik een bidon met water mocht vullen. Ze schrok er van dat ik haar had gezien maar zei toch tegen mij dat ik door het poortje kon komen om in de garage water te pakken. Intussen was ze vlug achter de tuintafel gaan zitten. Ik bedankte haar hartelijk en ben weer verder gefietst. Ja je maakt nog eens wat mee onderweg. Om tien uur was het tijd om een kopje soep te pakken met een broodje want het begon al aardig warm te worden. Rond twaalf uur kwam ik over een brugje waar ik tegen een Mc Donalds aanreed. En met dit warme weer kon ik het niet laten om een heerlijke aardbeien milkshake te pakken.

Na ongeveer 65 km fietsen kom ik onder de Kochtertalbrüke door dit is de hoogste brug van Duitsland met een hoogte van 185 meter. Deze brug verbindt de A6 van Heilbronn naar Nürnberg en is tussen 1976 en 1979 gebouwd. Maar na kilometer 75 begonnen de eerste klimmetjes te komen en dit duurde tot aan het slaapadres toe. Klimmetjes tussen de 250 tot 1100 meter lang met een stijgingspercentage van 4 tot 10 %. En ik moet eerlijk bekennen dat het mij moeite kosten bij sommige klimmetjes door de warmte maar ook door de kilometers die je al in de benen hebt zitten

Net na het plaatsje Gründelhardt voorbij een bocht is de weg afgezet omdat men met wegwerkzaamheden bezig waren. Er was een sleuf gegraven over heel de breedte van de weg van een halve meter breed en een meter tachtig diep. Aan de kant stonden 3 mannen met een fles in de hand en een stond er in de sleuf, die mij allen aankeken met de vraag wat kom jij hier doen. Toen ik ze vriendelijk gegroet had en zei dat ik aan de andere kant van de sleuf moest zijn om mijn weg te vervolgen bleven ze mij vragend aankijken. Gelukkig zei de man die onder mij stond dat hij wel wilde helpen met de fiets over de sleuf te zetten. Toen ik hem bedankte en zei dat ik even een foto van ze wilde maken en vertelde dat ik mijn weg weer kan vervolgen richting Rome zag ik de drie mannen helemaal opkijken en denken van wat is dat voor een mafketel om daar met de fiets naar toe te gaan vanuit Nederland.

Met nog een laatste klimmetje van 250 meter tegen 8% vond ik het wel genoeg geweest voor vandaag en was ik nog 1 kilometer verwijderd van een minicamping. Het is een minicamping bij een boer die twee pipowagens heeft staan waarin je kunt slapen en een grasveld waar je de tent neer kunt zetten, maar zonder wifi. Het is voor mij in ieder geval genoeg voor vandaag en heb mijn eigen potje gekookt van instant noodles met twee broodjes.

Morgen weer een nieuwe dag met weer wat klimmetjes erin. Hoe het dan verlopen is vertel ik je morgen.

Groeten Pierre