Het "einde" van de wereld gezien.

Het “einde” van de wereld gezien.
Zondag 17 juli, van Santiago de Compostela naar Fisterraa over 96 km

Vanmorgen in alle vroegte vertrokken omdat het weer een warme dag zou worden en ik ook niet wist of ik de afstand in één keer zou doen of onderweg zou stoppen en zou overnachten.

Heb mijn tent en de meeste spullen op de camping laten staan en alleen het hoognodige in een tas gedaan en meegenomen. En ik moet zeggen dat merk je wel met fietsen dat je veel minder gewicht bij je hebt. Ik heb ook de verkorte versie genomen naar Fisterra toe, wat voor een groot deel over de verbindingsweg gaat en pas de laatste 35 km weer door de dorpjes.

Het liep allemaal voorspoedig en ben een keer gestopt onderweg voor een kop thee. Ook nu weer heuvel op en heuvel af, maar zoals ik al schrijf met veel minder gewicht en dat is duidelijk merkbaar.

Met een gemiddelde snelheid van bijna 20 km per uur kwam ik om kwart voor één aan bij Faro de Fisterra. Dit is vrijwel het meest westelijke punt van Europa.

Ton Lutterman waar ik samen mee op de camping sta in Santiago, was met de bus naar Fisterra gegaan omdat die eerder naar huis gaat en het niet zou halen met de fiets. Hij stond verbaast te kijken dat ik er al was en hebben samen een colaatje gepakt waarna hij weer met de bus om één verder moest.

Een stukje historie van Fisterra geeft aan dat Fisterra in de prehistorie al een mythologische rituele plaats was met een van de drie zonaltaren waar bij zonsondergang offers werden gebracht met vruchtbaarheidsrituelen, als symbool van herboren worden. Hier lag het einde van de Sterrenbaan. In feite de voorloper van de Christelijke Camino. Hier staat ook de Camino kilometerpaal met 0,000 erop en heeft men uiteindelijk de Camino bereikt. Vroeger werden hier ook ter afsluiting van de tocht versleten uitrustingsstukken zoals bijvoorbeeld schoenen verbrand. Daar was ook een stenen oventje met een kruis voor gemaakt, maar omdat de mensen er een zooitje van maakte is het nu verboden en staat er een flinke boete op. Nu zie je verschillende plaatsen een schoen of een ander kledingstuk liggen.

Omdat het zo voorspoedig verlopen is ben ik teruggefietst naar het dorp en zit daar nu in een hostel.
Heb vanmiddag heerlijk in een visrestaurant gegeten. Scampi’s met inktvis in knoflookolie en een schaaltje mosselen.
Morgen fiets ik weer terug zodat ik nog twee dagen heb in Santiago om nog wat dingen te bezichtigen en mijn klaar te maken voor de terugreis.

Adiós, hasta mañana